منو
021-66396600
پشتیبانی 24 ساعته
۷۰۳,۰۰۰ تومان
169 در انبار
توجه: کلیه لوله های این دسته بندی دارای پولیش ۶۰۰ می باشد.
لوله ۵۱ در نصب نرده های دکوراتیو معمولا به عنوان دستگیره افقی بر روی کل کار سوار می شود. در همین دسته بندی لوله های استیل، لوله ی ۳۸ معمولا به عنوان پایه و لوله ۱۶ نیز در سه یا چهار ردیف بر حسب نیاز مصرف کننده به عنوان تودلی کار استفاده میشود.
فلزی که پایه آن از آهن است و کمتر از ۲% کربن دارد استیل یا فولاد نامیده می شود.
فولاد ها به دو دسته ساده کربنی و آلیاژی دسته بندی می شوند.
در فولاد ساده کربنی بجز کربن و بعضی عناصر معمول ( مثل سیلیسیم ، منگنز ، گوگرد و فسفر) عنصر دیگری وجود ندارد.
با افزودن برخی عناصر به آهن آلیاژ هایی تولید می شود که خواص بسیار عالی دارند.
به عنوان مثال با اضافه نمودن کروم به آهن ، استیل ضد زنگ یا استینلس استیل بدست می آید
که در مقابل خوردگی ها ی مختلف مقاومت بالایی دارد .
استیل وقتی ضد زنگ می شود که حداقل ۱۰.۵ % کروم داشته باشد .
کروم پس از ترکیب با اکسیژن هوا تبدیل به اکسید کروم میشودو لایه ای روی استینلس استیل تشکیل می دهد .
این لایه دیده نمی شود ولی باعث می شود ارتباط بین هوا و فلز از بین رفته و استیل سالم بماند .
مقدار بیشتر کروم و نیز برخی دیگر از عناصر موجود در آلیاژ شبیه نیکل و مولیبدن این لایه را تقویت کرده و خاصیت ضد زنگ بودن را افزایش می دهد .
فولادهای آلیاژی در دسته‌های مختلف با سری‌های ۲۰۰، ۳۰۰ یا ۴۰۰ قرار داده می‌شوند. استیل ها در دو دسته استیل بگیر (مغناطیسی) و یا نگیر (غیر مغناطیسی) تقسیم بندی می‌شوند.
استیل های سری ۴۰۰بگیر و استیل‌های سری ۲۰۰ و ۳۰۰ استیل غیر مغناطیسی یا نگیر به حساب می آیند. مهم‌ترین تفاوت موجود بین سری ۲۰۰ و ۳۰۰ به مقدار نیکل موجود در ساختار ترکیبی آن‌ها مربوط میشود.
در استیل‌های سری ۲۰۰ مقدار نیکل کمتر از ۵ درصد است و از مقدار زیادی آلیاژ کروم و منگنز استفاده شده است. با توجه به همین موضوع مقدار مقاومت در برابر خوردگی و استحکام استیل‌های سری ۲۰۰ کمتر است اما به دلیل قیمت پایین‌تری که دارند پرکاربرد ترند.
ساختار فیزیکی
استیل ۲۰۱ نوعی از آلیاژ استنلس است که از مقدار زیادی منگنز و نیتروژن و حدود ۵ درصد نیکل شناخته میشود و این در حالی است که استیل ۳۰۴ دارای مقدار نیکل بیشتری (حدود ۸ درصد) است.
شکل پذیری و میزان انعطاف پذیری
استیل ۲۰۱ به دلیل داشتن ساختار مستحکم‌تر و مقاوم‌تر نسبت به استیل ۳۰۴، فرم پذیری و قابلیت جوشکاری کمتری دارد.در حقیقت کشش این آلیاژ بسیار خوب است و کار جوشکاری را آسان می کند
میزان مقاومت در برابر خوردگی
استیل ۲۰۱ یکی از آلیاژهای با مقاومت و دوام بالا است اما این به معنای داشتن مقاومت بیشتر در برابر خوردگی نیست. این در حالی است که استیل ۳۰۴ از مقاومت بالاتری در برابر خوردگی برخوردار است و بیشتر در صنایع پزشکی و دکوراتیو استفاده میشود. به نحوی که یک جایگزین مناسب برای آلیاژهای قدیمی به شمار می‌رود.
قیمت
استیل ۲۰۱ به دلیل مقاومت کمتر در برابر خوردگی و استفاده از نیکل کمتر در ساختارش قیمت پایین‌تری نسبت به استیل ۳۰۴ دارد و به همین علت افراد بیشتری متقاضی خرید استیل ۲۰۱ هستند.
میزان ضد زنگ بودن
استیل ۳۰۴ با قرار گرفتن در محیط‌های باز با توجه به خاصیت ضد زنگ بودن و مقاومت در برابر خوردگی دارای دوام بیشتری است و این در حالی است که استیل ۲۰۱ در محیط های باز قابلیت استفاده را ندارد.
رنگ
یکی دیگر از تفاوت‌های این دو نوع استیل مربوط به رنگ آن‌ها است. استیل ۲۰۱ به دلیل منگنز بیشتر دارای سطحی تیره‌تر است که این تفاوت به صورت جزئی وجود دارد و بسیاری از افراد قدرت تشخیص آن را نخواهند داشت.
با توجه به تفاوت‌های ذکر شده بین استیل ۲۰۱ و ۳۰۴ و البته داشتن ظاهری مشابه با یکدیگر شناسایی غیر آزمایشگاهی این دو آلیاژ صرفا با محلول استیل سنج ممکن است.
این دو آلیاژ هر دو از استیل های نگیر سری ۳۰۰ هستند با این تفاوت که استیل ۳۰۴ حاوی ۱۸% کروم و ۸% نیکل است در صورتیکه استیل ۳۱۶ دارای ۱۶% کروم ، ۱۰% نیکل و ۲% مولیبدن است .
مولیبدن برای کمک به مقاومت در برابر خوردگی ناشی ا ز کلراید (مثل آب دریا ) به آن اضافه می شود . از این رو برای شهرهای ساحلی و مناطق نزدیک به آب دریا معمولا استیل ۳۱۶ پیشنهاد می شود.
| وزن | 3.7 کیلوگرم |
|---|---|
| ابعاد | 6000 × 51 × 0.9 میلیمتر |
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.